vrijdag 9 december 2011

Schijt aan muziek

Schijt aan posers en hipsters. Schijt aan de zuiveren en de verzamelaars. Schijt aan alle niches, scenes, genres, potentaten en dictaten. Schijt aan de lijstjes en de tips. Schijt aan obscuur en schijt aan hits. Schijt aan relevant, retro, vintage en avant-garde.

Als ge nooit de thanks lists hebt uitgeplozen, als ge nooit de t-shirts op de bandfoto hebt ontcijferd. Als ge nooit gezocht hebt naar hoe de derde naam klinkt op een flyrerke van een optreden waar ge uiteindelijk niet geraakt zijt. Als ge uwen eerste band t-shirt nog bewaart in de kast ook al is hij te vergaan om nog te dragen. Als ge uw centen liever uitgeeft aan lege cassettejes dan aan naft voor den brommer. Als ge de lyrics van buiten wilt leren ook al verstaat geen jota van de metaforen. Als ge uw bloed zou willen storten om het kolken te bedaren. Als er een rechtstreekse zenuwbaan van uw trommelvlies naar uw verlengde merg lijkt te lopen.

Dan hebt ge schijt aan muziek, dan is er alleen passie.

vrijdag 23 september 2011

Schijt aan namen

Schijt aan voor en achternamen schijt aan bijnamen en tussennamen schijt aan voorafname en aanname. Komt los van het ikke en het mijne in u komt los van uzelf en kijkt ne keer rond. Wa ziede, de meesten zijn quasi-identiek en identiteitsloos, zelfs met papieren. De meesten hebben de invloed van een papierloze, zeker die zonder.

Een naamloze, gebogen reus op miljoenen lemen voetjes, over de rug bekeken en gegeseld. De kat met zeven staarten, die heeft wel een naam. Maar we spuwen die niet uit, ge noemt hem met eerbied in uw toonloze stem. Hij neemt zijn goesting uit uw hand zonder zijn facie te tonen of zijn echte naam te zeggen.

Geef uw naam, schijt aan identiteit van het zielige ikke en gij. Geef uw gezicht een masker en bevrijd niet alleen uzelf maar ook het woord en uw keuzes.

We zijn een naamloos legioen

zonder vergiffenis of geheugenverlies

vrijdag 17 juni 2011

Schijt aan de weg

De weg vraagt, de weg eist, de weg krijgt wat ze fucking wil. Daar kan ik tegen protesteren en mijn beklacht over doen maar de weg krijgt altijd wat ze wil. Ze krijgt te eten en te drinken ze krijgt armen en pleisters op haar wonden. De weg groeit en molochiseert en monopoliseert iedereen die weg wil. De weg krijgt wat ze wil en wij stervende zwervers en uitdagers krioelen met een hand boven onze ogen en de anus dichtgeperst. Wij krijgen niet wat we willen, we overleven op de kruimels, de dampen.

Langs de weg de verliezers de opgevers de verlichten. Ja de verlichten, niet de verlichting, wat valt er immers te zien op de weg? Wat laat ze zien? De weg toont niks, niet het einde, niet het begin, enkel een fata morgana van bevrijding in troebel water. Vervolg je weg, vervolg je pad, zoek je ware ik, schijt aan mannekes. Ga je ondergang tegemoet, dát zegt de weg maar wie waarschuwt ons. Wie vertaalt de sporen en codes van de weg? Lees de signalen in de glijders van de uitgeschovenen. Lees, interpreteer, en breek door de vangrail, hoofd vooruit maar zonder berouw.

Schijt aan de weg


RIP






vrijdag 8 april 2011

Schijt aan palaver


Schijt aan palaver,

zet ze voor het blok, voor de voldongen feiten, tegen de muur desnoods. Zet ze vast, klem en dat ze zelf ook eens hun eigen mening zeggen in plaats van na te praten en te prakkizeren. Nie Pleuje is leuk voor op de kermis, in den echte wereld buigt ge en houdt ge uw klop. Of ge stijft uw rug recht en incasseert te gevolgen of de winst. Zagen en emmeren en kruipen en eigenlijk niks willen toe of weggeven is godverdoms achterlijk.

Hoe kunde uw eigen in de spiegel zien als ge weet dagge ne besluitloze bangerik zijt? Of nen tandeloze ambetanterik. Of ne richtingloze provocateur. Of een verzuurde ouwe zeur.

Wie schrik heeft krijgt ook slaag, maar dikwijls nog de schaamte van het uitlachen erbij. Schrik is reactief, achterdocht proactief maar zijd'ook es combatief.

Schijt aan palaver; springen, duiken en zwemmen.







dinsdag 18 januari 2011

Schijt aan kaders

Overlegkader, structuurkader, gesprekskader, kaderontwerp, kadervergadering, kaderpleepot en kaderraamwerk.

Schijt aan.

Maakt uw handen es vuil en fabriceert ne keer iets concreet. Zeikerds.

Al dat vormelijk gedoe voor de galerij, leidt alleen maar tot stilstand en achteruitgang.

Kaders zitten ook als een balk in uw ogen en oren, ze zijn dan wel leeg maar er iets door zien lukt precies niet goed he.