Schijt aan besluiten

Ze bijten! Ongenomen besluiten, achter in je nek en net boven je achillespezen, ze bijten, ze stoppen voor het bloeden, maar ze lossen niet. Schijt aan besluiten. Ze branden! Onvolbrachte beslissingen, in je middenrif, net naast het topje van je lever, in je cortex, ergens ten zuidoosten van je pijnappelklier. Schijt aan besluiten. Ze verschrompelen! De succesvolle gevolgen, steeds weer en vervellen, teleurstellen, brengen je tot graven en wroeten en achter de twijfel wortelen de kiemen van verse besluiten, die na't onluiken opbloeien tot besliste splijtzwammen van nooit-betwiste zekerheden. Schijt aan besluiten.

Schijt aan tijd

Tijd Heelt? Tijd brengt raad? Tijd brengt inzicht, tijd brengt schijt. Pijn, tijd brengt pijn, besef, begrip, contemplatie. Schijt aan spijt, maar tijd brengt spijt. Had ik maar.... Hou zou het toch.... Don't hold your breath. Adem in adem uit, zwel op, loop leeg, in uit, dioxide, waterdamp, schijt aan tijd. Is er ook een beetje verlossing voor de degenen die bukkken onder begrip? Of is verlossing voorbehouden voor de tijdsurfers, de tijdsnuivers, de tijd-kent-geen-genade-maar-ik-heb-geen-tijd-kliek? Schijt aan de kliek, sinds de knal, tot de knal. Paniek, tijd is richtingsloos, cirkeltjes, zo rond als je navel en je aars, ellipsen zoals je sillogismen, tijd is een matrix, wij zijn ingebed, loop vooruit, achteruit, adem in en uit, het wijzerstigma raak je met moeite kwijt, schijt aan tijd.